Ocieplenie krok po kroku

Ocieplenie krok po kroku

Ocieplenie budynku to sztuka zachowania ciepła wewnątrz zimą i chłodu latem. Przekłada się to bezpośrednio na wydatki poniesione na ogrzewanie i chłodzenie. Bezbłędne wykonawstwo to podstawa trwałości systemu ociepleń. Wymaga od specjalisty dobrej znajomości technologii oraz doświadczenia. Aby wiedzieć jak to zrobić, przedstawimy najważniejsze etapy przy zakładaniu systemu ociepleń.

Planując prace termoizolacyjne należy zadbać o właściwe przygotowanie podłoża pod ocieplenie, bo od jego stanu będzie zależała trwałość ocieplenia. Ściany należy w zależności od sytuacji osuszyć, oczyścić, wyrównać i zagruntować. Pominięcie tego etapu może spowodować słabszą przyczepność warstw wyrównujących oraz zapraw klejowych.

Poniżej przedstawiamy kilka porad eksperta pomocnych podczas prowadzenia prac termoizolacyjnych:

1. Prac tynkarskich nie należy prowadzić w czasie deszczu, podczas silnego wiatru lub dużego nasłonecznienia. Bez stosowania odpowiednich osłon tzw. siatek elewacyjnych z tego typu pracami należy się powstrzymać także przy temperaturze poniżej 5° C.
2. Chcąc wyrównać barwę tynku wykonywaną z gotowych mas tynkarskich należy nanosić ją nie dopuszczając do całkowitego opróżnienia kubła z masą tynkarską. Do pojemnika należy wlać nową masę, gdy jest on w połowie pełen. Całość wymieszać do uzyskania jednobarwnej substancji.
3. Tynki mineralne barwione w masie wymagają malowania. Jest to tzw. malowanie egalizacyjne, polegające na wyrównaniu koloru.
4. Czas, po którym można malować tynk zależy od temperatury i wilgotności powietrza. Na długość sezonowania tynku ma także wpływ rodzaj wykorzystanej farby. Zalecamy, by farbę EGALIZACYJNĄ 005 nanosić po 2-3 dniach schnięcia. SILIKATOWĄ 002 po min 3 dniach, a SILIKONOWĄ 003 czy NANOTECH 006 malować po min. 7 dniach.

Ocieplanie budynku

Prace wstępne

Przed rozpoczęciem prac, należy odpowiednio przygotować podłoże. Musi być ono stabilne, nośne i wolne od zanieczyszczeń. Ok. 40 cm ponad powierzchnią terenu należy zamocować na ścianie profil cokołowy.

W przypadku budynków wysokich zaleca się dodatkową stabilizację profilu cokołowego. Można to zrobić, przyklejając na ścianie pas tkaniny szklanej o szerokości 30 cm tak, by zachodził na profil cokołowy.

Przygotowane zaprawy

Przygotowane zaprawy LEPSTYR 210 lub LEPSTYR-W 230 można nakładać na poszczególne płyty izolacyjne metodą pasmowo-punktową. Szerokość pasma zaprawy powinna wynosić ok. 3-4 cm. Na pozostałą powierzchnię nałożyć placki o średnicy 1215 cm. Rozmieścić je w miejscach, gdzie następnie będą mocowane kołki. Łączna powierzchnia nałożonej zaprawy klejącej powinna zajmować min 40% płyty.

Mocowanie styropianu

Po nałożeniu zaprawy klejącej płyty należy bezzwłocznie przyłożyć do ściany i docisnąć tak, by tworzyła ona równą powierzchnię z sąsiednimi płytami. Płyty należy układać na „cegiełkę” pamiętając, by szczelnie dosuwać je do poprzednio przyklejonych.

W przypadku nierównego ułożenia płyt izolacyjnych, ich powierzchnie należy wyrównać przecierając je papierem ściernym nałożonym na pacę tynkarską lub specjalnymi tarkami.

Mocowanie mechaniczne

Po minimum 3 dniach od przyklejenia płyt izolacyjnych należy je dodatkowo zamocować mechanicznie. W tym celu należy wywiercić otwory, w przypadku materiałów drążonych (ceramika poryzowana) nie należy używać udaru. Zalecana minimalna ilość łączników wynosi 6 szt./m2. Maksymalna uzależniona jest od wymiarów budynku i strefy obciążenia wiatrem.

Wypełnianie szczelin

Szczeliny między płytami szersze niż 2 mm należy wypełnić paskami materiału termoizolacyjnego lub pianką poliuretanową.
W narożnikach otworów drzwiowych i okiennych na termoizolacji należy nakleić kawałki tkaniny zbrojącej o wymiarach 35×20 cm pod kątem 45°. Zapobiega to powstawaniu rys i pęknięć. Naroża ścian budynku, a także otwory drzwiowe i okienne należy wzmocnić profilem narożnym oraz siatką zbrojącą.

Warstwa zbrojona

W ociepleniach z wełny mineralnej zaleca się najpierw przeszpachlować płytę cienką warstwą zaprawy STYRLEP-W 240 lub STYRLEP-B 225 KREISEL. Warstwę zbrojoną wykonuje się po min. 3 dniach od przyklejenia styropianu. Zaprawę klejąco–zbrojącą STYRLEP 220, STYRLEP-W 240 lub STYRLEP-B 225 nanosi się na płyty izolacyjne ciągłą warstwą, pasmami o szerokości tkaniny, przeczesując kielnią zębatą 10×10 mm.

Używając pacy stalowej należy natychmiast wciskać tkaninę zbrojącą w warstwę zaprawy STYRLEP 220, STYRLEP-W 240 lub STYRLEP-B 225. Następnie równo zaszpachlować, a w razie potrzeby dodać masę klejącą. Tkanina powinna być całkowicie zatopiona, napięta i gładka. Warstwa zbrojona pojedynczą tkaniną powinna mieć grubość 3-5 mm. Sąsiednie pasy tkaniny należy układać na zakład ok. 10 cm.

Gruntowanie – podkład tynkarski

W normalnych warunkach pogodowych, po ok. 3 dniach schnięcia, należy nanieść szczotką lub wałkiem jedną warstwę odpowiedniego podkładu tynkarskiego typu TYNKOLIT. Przy stosowaniu zaprawy STYRLEP-B 225, nanoszenie podkładu tynkarskiego nie jest wymagane. W przypadku zastosowania tynku barwionego w masie, zaleca się wybrać podkład tynkarski w odcieniu kolorystycznym dostosowanym do koloru tynku.

Tynkowanie

Po wyschnięciu podkładu tynkarskiego po min. 24 godz. można przystąpić do tynkowania. Przygotowany tynk nakłada się warstwą o grubości wynikającej z uziarnienia przy użyciu pacy ze stali nierdzewnej. Nadmiar tynku dokładnie zebrać na grubość kruszywa fakturującego. Szczególną uwagę zwrócić na połączenie tynku w kolejnych obszarach. Fakturowanie należy przeprowadzić, gdy masa nie klei się już do pacy.

Tynki fakturowe

Tynki o fakturze drapanej zaciera się ruchem pionowym, poziomym lub kolistym używając pacy z tworzywa sztucznego, zwracając jednocześnie uwagę na zachowanie stałego kąta zacierania. Sposób zacierania tynku drapanego uzależniony jest od zamierzonego efektu (rowki, kornik). Tynki o fakturze baranka zaciera się ruchem kolistym. Na koniec tynki mineralne należy dodatkowo pokryć farbą elewacyjną.

Tynki mozaikowe

Przy układaniu tynków mozaikowych, kolor podkładu tynkarskiego należy dobrać do koloru masy, co zapobiega przebijaniu koloru podłoża przy niedokładnym nakładaniu tynku. Masę tynkarską należy nanosić na przygotowane podłoże przy pomocy pacy ze stali nierdzewnej, na ok. podwójną grubość ziarna.

Usuwanie nadmiaru zaprawy

Po ściągnięciu nadmiaru zaprawy, jej powierzchnię należy wyrównać przy użyciu pacy stalowej. Prace tynkarskie na jednej wyodrębnionej powierzchni należy prowadzić w sposób ciągły, aby uniknąć nierównomierności struktury i barwy tynku. Dlatego wykonywania wyprawy nie należy przerywać na czas dłuższy niż 10 minut – każda nowa porcja masy musi łączyć się z jeszcze świeżą masą naniesioną poprzednio.