Sufit podwieszany z płyt gipsowo-kartonowych
Sufit podwieszany, wykonany z płyt gipsowo-kartonowych na stelażu to najbardziej efektowny sposób wykończenia stropu. Pozwala uzyskać idealnie gładką powierzchnie lub dowolnie ją modelować. W takim suficie można z powodzeniami zamontować efektowne oświetlenie punktowe lub liniowe, które zastąpi tradycyjny żyrandol i pozwoli lepiej doświetlić wnętrze. Budowa sufitu podwieszanego to również doskonałe rozwiązanie, gdy zależy nam na wyciszeniu pomieszczeń na różnych kondygnacjach – wówczas między stropem a okładziną umieszcza się wełnę mineralną, która skutecznie izoluje dźwięki.
PŁYTY GIPSOWO-KARTONOWE DO BUDOWY SUFITU NA RUSZCIE
Rodzaj płyt gipsowo-kartonowych, użytych do budowy sufitu podwieszanego zależeć będzie od pomieszczenia, w który ma być montowany. Jeśli ma powstać w łazience czy kuchni, należy sięgnąć po odporne na działanie wilgoci płyty g-k typu H2. W pomieszczeniach, w których wilgotność powietrza nie przekracza 70%, czyli w pokojach dzieci, salonie, sypialni czy holu wystarczające będą zwykłe płyty typu A. Wybierając odpowiednie płyty g-k do budowy sufitu podwieszanego warto zwrócić uwagę również na ich grubość. W przypadku takiej zabudowy najlepiej sprawdzą się płyty grubości 12,5 mm. Jeśli chcemy, aby powierzchni sufitu podwieszanego miała obłe kształty (np. aby był on pofalowany) należy zastosować płyty gipsowo-kartonowe przeznaczone do gięcia – mają one grubość 6,5 mm.
Sufit podwieszany – CO OPRÓCZ PŁYT?
Płyty gipsowo-kartonowe, które stanowią okładzinę sufitu podwieszanego montuje się na specjalnym stelażu z profili stalowych. Do jego budowy potrzebne będą profile przyścienne UD, profile CD, wieszaki obrotowe lub uchwyty ES bądź EL oraz łączniki. Należy zaopatrzyć się również w blachowkręty, kołki szybkiego montażu do mocowania elementów stelaża bezpośrednio do stropu lub ścian, a także taśmę zbrojącą i gips szpachlowy do spoinowania płyt.
Sufit podwieszany – RODZAJE STELAŻY
Stelaż sufitu podwieszanego można wykonać na trzy sposoby. Najprostszy w wykonaniu jest jednopoziomowy stelaż pojedynczy. Stosuje się go w pomieszczeniach podłużnych oraz gdy jeden z wymiarów pomieszczenia jest mniejszy niż 4 m. Stelaż jednopoziomowy pojedynczy skł
ada się z profili przyściennych UD i mocowanych w jednym kierunku, równolegle do siebie profili CD. Można go mocować do stropu na wieszakach obrotowych lub uchwytach ES – wówczas odległość między okładziną z płyt a stropem będzie najmniejsza. Ten rodzaj stelaża warto zastosować więc w niezbyt wysokich pomieszczeniach.
Drugim rodzajem stelaża do sufitów podwieszanych jest stelaż jednopoziomowy krzyżowy. Montuje się go z profili przyściennych UD oraz ułożonych poprzecznie i podłużnie profili CD połączonych ze sobą łącznikami jednostronnymi. Budowa tego stelaża sprawia, że wymaga on mniej punktów podparcia, niż stelaż jednopoziomowy pojedynczy, a połączenia płyt znajdują się w miejscach, w których przybiegają profile, dzięki czemu ryzyko pojawienia się pęknięć na spoinach jest mniejsze.
Ostatnim, najbardziej popularnym rodzajem stelaża jest stelaż dwupoziomowy krzyżowy. Składa się on z profili przyściennych UD oraz profili CD ułożonych na dwóch płaszczyznach – do ułożonych w jednym kierunku profili CD mocuje się łącznikami krzyżowymi przebiegające prostopadle do nich kolejne profile CD. Dwupoziomowa konstrukcja stelaża mocowana na wieszakach obrotowych zapewnia sporo miejsca między okładziną z płyt a stropem, warto więc go wybrać, gdy chcemy ukryć przebiegające pod sufitem instalację lub zaizolować strop akustycznie wełną mineralną. Stelaż ten z uwagi na ilość miejsca, jaką zajmuję polecany jest do pomieszczeń wysokich.
BUDOWA STELAŻA DWUPOZIOMOWEGO KRZYŻOWEGO
Budowę stelaża do sufitu podwieszanego rozpoczyna się od wyznaczenia na ścianach w pomieszczeniu linii poziomej w ustalonej odległości od sufitu. Na następnie na suficie np. przy użyciu sznurka wyznacza się linie przebiegu profili CD. Powinny one przebiegać równolegle do siebie w odstępach około 100 cm. Następnie wzdłuż wytyczonych linii na suficie ustala się punkty, w których będą mocowane wieszaki. Pierwsze punkty powinny znajdować się maksymalnie 40 cm od ściany, kolejne około 100 cm od poprzednich. Wzdłuż wyznaczonych na ścianach linii montuje się profile przyścienne UD. Rozstaw kołków szybkiego montażu powinien wynosić około 60 cm. Następnie w wyznaczonych na suficie punktach mocuje się do stopu wieszaki obrotowe.
Docięte na odpowiedni wymiar profile CD (powinny być one o około 1 cm krótsze niż wynosi odległość od ścian między którymi będą montowane) wsuwa się w profile przyścienne i osadza je na wieszakach obrotowych. Kolejnym krokiem jest montaż drugiej warstwy profili, które przytwierdza się do zamontowanych już profili CD łącznikami krzyżowymi. Pierwszy profil powinien być odsunięty od ściany maksymalnie na odległość 20 cm, kolejne montuje się w odległości 40 cm od poprzedniego. Po zamontowaniu wszystkich profili należy sprawdzić czy rusz jest dobrze wypoziomowany. Ewentualnie nierówności można skorygować sprężynką wieszaka.
MONTAŻ I SPOINOWANIE PŁYT
Płyty gipsowo-kartonowe przytwierdza się do rusztu blachowkrętami w rozstawie 20 cm. Należy pamiętać, aby płyty nie przylegały do ścian – trzeba zostawić między nimi około 5-milimetrową szczelinę. Płyty g-k mocuje się do stelaża w taki sposób, aby ich krótsze krawędzie nie wypadały w jednej linii i były przykręcone do profili CD. Po zamocowaniu wszystkich płyt można przystąpić do spoinowania ich połączeń. Masę szpachlową nakłada w kierunku poprzecznym do styku płyt. Następnie po je wygładzeniu wtapia się w nią taśmę zbrojącą (nie trzeba jej stosować, gdy do szpachlowania używa się masy wzmocnionej włóknem szklanym lub celulozowym). Po wyschnięciu masy nakłada się jej drugą warstwę, a gdy ta wyschnie nakłada się kolejną – wykończeniową. Po jej wyschnięciu spoiny szlifuje się papierem ścierny do uzyskania jednolitej, gładkiej powierzchni. Należy też pamiętać o zaszpachlowaniu łebków blachowkrętów.
