Hydroizolacja łazienki: folia w płynie czy masa uszczelniająca?
Kiedy hydroizolacja łazienki czyli ochrona podłogi łazienki przed wilgocią ograniczała się do zastosowania papy. Dziś nie jest to konieczne, ponieważ można użyć preparatów przeciwwilgociowych. Są mniej pracochłonne w stosowaniu i nie wymagają specjalistycznych narzędzi.
Uszczelnienia przeciwwilgociowe powinny być wykonywane przy temperaturze podłoża, otoczenia oraz materiału uszczelniającego od +5 do +25ºC (niektóre materiały można stosować do temperatury +35ºC). Wykonywanie uszczelnienia w temperaturze niższej lub wyższej może spowodować zmianę właściwości fizycznych i chemicznych materiału hydroizolacyjnego, a przez to utracenie zdolności uszczelniających.
Hydroizolacja łazienki – folia w płynie
Folia płynna to substancja jednoskładnikowa wykonana na bazie żywic syntetycznych, gotowa do użycia. Jeżeli tego wymaga, po otwarciu opakowania miesza się ją – w celu wyrównania konsystencji – mieszadłem (włożonym w głowicę wiertarki). Jest przeznaczona do pomieszczeń czasowo narażonych na oddziaływanie wody spływającej, nie wywierającej nacisku na podłoże.
Folię płynną można nanosić na:
- powierzchnie betonowe,
- wylewki i tynki cementowe,
- wylewki i tynki cementowo-wapienne
- podłoża z płyt gipsowo-kartonowych lub pokryte tynkami gipsowymi.
Powłokę uszczelniającą otrzymujemy poprzez dwukrotne malowanie wałkiem lub pędzlem. Pierwszą warstwę nakładamy w dowolnym kierunku, natomiast drugą – w kierunku prostopadłym do pierwszej i po jej wyschnięciu. Aby wzmocnić narożniki, wpusty i przejścia rur, okleja się je taśmami i matami (kołnierzami, opaskami) uszczelniającymi.
Autor: A. i M. Sterniccy
Przekrój narożnika łazienki z wykonanym uszczelnieniem przeciwwilgociowym – warstwy izolacji przeciwwilgociowej z uwzględnieniem taśm i mat uszczelniających przejścia rur i krawędzie pomieszczenia.
Ze względu na sposób aplikacji jest to łatwa i szybka metoda wykonania izolacji przeciwwilgociowej. Folia płynna tworzy elastyczną powłokę kryjącą drobne rysy, jest barierą przeciwwodną i wzmacnia podłoże. Czas schnięcia warstwy (w zależności od marki produktu) to od półtorej godziny do maksymalnie dziesięciu godzin. Okładzinę z płytek można przyklejać bezpośrednio na warstwę uszczelnienia już po 12 godzinach, (tylko nieliczne uszczelnienia wymagają odczekania 48 godzin). Powłoka hydroizolacyjna ma średnio grubość 2 mm (występują niewielkie różnice zależne od zastosowanego produktu).
Hydroizolacja łazienki – Masa uszczelniająca
Produkty sklasyfikowane jako masy uszczelniające mają większą gęstość niż folie. Mogą być wyprodukowane na bazie żywic syntetycznych oraz cementu. Masy uszczelniające są przeznaczone na:
- powierzchnie betonowe,
- wylewki i tynki cementowe,
- tynki cementowo-wapienne
- powierzchnie z płyt gipsowo-kartonowych i pokrytych tynkami gipsowymi.
Można ich używać do uszczelniania murów ze spoinami pełnymi. Niektóre można nawet zastosować na istniejące już okładziny z płytek lub kamienia naturalnego.
Jeżeli producent to zaleca, przed użyciem masę należy wymieszać. Masy nakłada się pędzlem lub pacą. Przy stosowaniu niektórych produktów dopuszczalne jest nanoszenie natryskowe (po rozcieńczeniu wodą w przewidzianych dla produktu proporcjach). Podobnie jak przy zastosowaniu folii nanosi się dwie warstwy krzyżowo i stosuje się dodatkowe wzmocnienia uszczelniające. W zależności od producenta masy są to taśmy lub maty z włókien szklanych. Całkowita grubość warstwy dla tych produktów nie przekracza 2 mm, a czas schnięcia mieści się w granicach od 30 minut do pięciu godzin, lecz w niektórych przypadkach okładziny z płytek można wykonać dopiero po 24 godzinach.
Uwaga! Jeżeli w pomieszczeniu, gdzie chcemy wykonać uszczelnienie, zaprojektowano lub wykonano ogrzewanie podłogowe lub ścienne, należy sprawdzić, czy wybrany przez nas materiał jest dopuszczony do stosowania na tego typu podłoże.
Hydroizolacja łazienki
Ten typ hydroizolacji to zaprawa na bazie cementu, która jest mieszana z wodą lub przeznaczonym do tego płynem dyspersyjnym (zaprawy dwuskładnikowe). Robi się to mieszadłem (zakładanym na głowicę wiertarki wolnoobrotowej) do uzyskania jednolitej masy.
Zaprawy hydroizolacyjne są przeznaczone do zabezpieczania:
- balkonów i tarasów,
- fundamentów i zbiorników, które są narażone na wodę pod ciśnieniem,
- do izolacji przeciwwilgociowej łazienek.
Stosuje się je na wszystkie typy podłoża występujące we wnętrzach domów, a więc beton, tynki cementowe i cementowo-wapienne, płyty g-k, podłoża anhydrytowe i gazobeton oraz mur o pełnych spoinach z wyłączeniem murów mieszanych (mur mieszany – łączenie na przykład cegły pełnej z boczkami gazobetonowymi).
Nakładanie odbywa się najczęściej pędzlem lub pacą stalową o gładkiej krawędzi. Grubość jednej warstwy zaprawy to najczęściej 2 mm, ale każdorazowo należy to sprawdzić w instrukcji na opakowaniu produktu. Tu również stosujemy maty do oklejania przejść rur i odpływu, a miejsca styku ścian i podłóg oklejamy taśmą lub wyokrąglamy (promień krzywizny 3-4 cm). Druga warstwa powinna być naniesiona prostopadle do kierunku nakładania warstwy pierwszej, po jej wyschnięciu.
