NASA Crawler-Transporter
Crawler-transporter stanowi jeden z pary pojazdów z napędem gąsienicowym, należących do NASA, używanych do transportu statków kosmicznych z Vehicle Assembly Building (VAB), drogą Crawlerway do stanowisk startowych 39 w Centrum Kosmicznym imienia Johna F. Kennedy’ego.
Pojazdy zostały dostarczone w 1965 roku. Początkowo używane do przewozu rakiet Saturn IB oraz Saturn V podczas programów Apollo, Skylab oraz misji Sojuz-Apollo, natomiast w latach 1981–2011 do transportu wahadłowców. Crawler-transporter przewozi ładunek na Mobile Launcher Platform i po każdym starcie transportuje platformę z powrotem do VAB.
Obydwa crawler-transporter zostały zaprojektowane i zbudowane przez Marion Power Shovel (teraz Bucyrus International), używając części wyprodukowanych przez R
ockwell International. Szacuje się, że koszt budowy każdego z tych pojazdów wyniósł około 14 mln dolarów. Każdy z nich jest największym pojazdem z własnym zasilaniem na świecie. Kiedy były budowane, były także największymi pojazdami na świecie, ale straciły to miano na rzecz niemieckiej koparki Bagger 288.
Po zakończeniu programu lotów wahadłowców w 2011 roku pojazdy te zostały poddane gruntownym modyfikacjom. Jeden z nich posłuży do transportu nowej rakiety SLS i statku kosmicznego Orion, drugi natomiast będzie transportował rakiety i statki komercyjne.
Parametry techniczne
Układ napędowy transportera C-T składa się z 16 silników trakcyjnych, zasilanych przez cztery generatory o mocy 1000 kW. Napędzane są dwoma silnikami Diesla o mocy 2050 kW. Dwa generatory o mocy 750 kW, napędzane przez dwa silniki Diesla o mocy 794 kW, używane są do zasilania podnośników, układu kierow
niczego, oświetlenia, łączności oraz wentylacji. Kolejna para generatorów (po 150 kW) zapewnia energię dla platformy, jej komputerów, systemu łączności, aparatury klimatyzacyjnej itp. Silniki wysokoprężne spalają około litr oleju napędowego na każde trzy przebyte metry.
Długość transportera wynosi w przybliżeniu 39,93 m, szerokość 34,75 m, natomiast wysokość jest zmienna i regulowana i wynosi od 6,1 m do 7,9 m. Pod transporterem znajduje się układ umożliwiający ruch: cztery 
podwójne zestawy gąsienic. Każda z gąsienic składa się z 57 ogniw, a pojedynczy segment gąsienicy ma masę 900 kilogramów. Gąsienica ma wysokość około trzech metrów i długość – dwunastu metrów. Kierowca pojazdu siedzi w jednej z dwóch kabin, przedniej lub tylnej.
