Równe i gładkie ściany bez tynkowania
Równe i gładkie ściany nie muszą się wiązać z pracochłonnym tynkowaniem i mozolnym zacieraniem. Zamiast tego możemy zdecydować się na wykonanie tzw. suchych tynków, czyli wykończenia powierzchni ścian płytami gipsowo-kartonowymi. Ich zastosowanie pozwala uzyskać gładkie powierzchnie w szybkim tempie – taki sposób wykończenia nie wymusza bowiem kłopotliwych długich przestojów technologicznych. Ściany są gotowe do dalszego wykańczania zaraz po wyschnięciu masy, którą szpachluje się połączenia płyt.
JAKIE PŁYTY NA ŚCIANY?
Płyty gipsowo-kartonowe powinny być dobrane do pomieszczenia, w którym będą stosowane. W przypadku wnętrz o standardowej wilgotności powietrza (salonu, pokoi) wystarczające będą płyty typu A. Do wnętrz, w których występuje podwyższona wilgotność powietrza, takich jak kuchnia czy łazienka należy wybrać impregnowane płyty gipsowo-kartonowe o oznaczeniu H2. Niezależnie od tego, jakiego rodzaju płyt wymaga dane pomieszczenie, warto wybierać te o fabrycznie ściętych krawędziach bocznych. Dzięki temu zaoszczędzimy czas na ręczne fazowanie krawędzi.
PRZYKLEJANIE PŁYT DO ŚCIANY
Płyty gipsowo-kartonowe mogą być przyklejane bezpośrednio do ścian. Ich powierzchnia powinna być jednak stosunkowo równa. Takie rozwiązanie sprawdzi się więc najlepiej w przypadku starannie wymurowanych przegród wzniesionych np. z bloczków z betonu komórkowego o gładkich powierzchniach czy silikatów. Przed przystąpieniem do prac ściany trzeba oczyścić ze wszelkich zanieczyszczeń i luźnych fragmentów. W przypadk
u przegród z betonu komórkowego oraz ceramiki wart je uprzednio zagruntować. Płyty gipsowo-kartonowe przykleja się do ścian klejem gipsowym. Wybierając zaprawę do ich przyklejania warto zwrócić uwagę na czas jej wiązania. Jeśli prace będziemy wykonywać samodzielnie, dobrze jest wybrać produkt, charakteryzujący się dłuższym czasem wiązania, np. 45-60 min. Klej do płyt należy przygotować trzymając się ściśle wskazówek producenta. Po jego rozrobieniu można przystąpić do nakładania go na powierzchnię płyt – paskami wzdłuż ich krawędzi oraz plackami wewnątrz powierzchni. Odległość poszczególnych placków nie powinna przekraczać 40 cm. Grubość placka kleju powinna być dobrana w taki sposób, aby ich średnica po dociśnięciu do ściany wynosiła co najmniej 10 cm. Płytę z naniesionym klejem przykłada się starannie do ściany i dociska. Następnie należy dobić ją gumowym młotkiem, kontrolując jednocześnie poziomnicą pion i poziom.
PŁYTY GIPSOWO-KARTONOWE NA STELAŻU
W przypadku ścian o większych nierównościach lepszym rozwiązaniem, aby uzyskać gładkie ściany, może okazać się montaż płyt gipsowo-kartonowych na ruszcie wykonanym z profili stalowych, przeznaczonych do zabudowy szkieletowej. Do podłogi i sufitu należy przymocować podklejone taśmą akustyczną profile UD. Aby nie zabierać cennej przestrzeni wewnątrz pomieszczenia najlepiej zlokalizować je jak najbliżej ściany. Do sąsiadujących ścian przykręca się z kolei profile CD, które wraz z profilami UD stworzą ramę zabudowy. Między profilami sufitowym i podłogowym umieszcza się w odstępach około 40 cm profile CD. Do tak wykonanej konstrukcji przykręca się płyty gipsowo-kartonowe. Aby poprawić izolacyjność termiczną i akustyczną wnętrza można umieścić między profilami pionowymi maty wełny mineralnej. Przestrzeń za płytami można też wykorzystać do np. ukrycia przewodów elektrycznych. Płyty gipsowo-kartonowe przykręca się do profili CD wkrętami w rozstawie co 20-25 cm. Jeśli wysokość płyt jest mniejsza niż wysokość pomieszczenia poszczególne płyty powinny być mocowane w taki sposób, aby poziome połączenia ich krawędzi nie wypadały w jednej linii.
SZPACHLOWANIE PŁYT
Po przyklejeniu płyt do ściany lub przykręceniu do stelaża styki ich krawędzi należy zaszpachlować. Miejsca te należy uprzednio zagruntować, co zapobiegnie wyciąganiu wody z zaprawy. Masę szpachlową nanosi się w kierunku poprzecznym do styku płyt. Następnie w wygładzoną masę należy wtopić taśmę zbrojącą, a po wyschnięciu masy nałożyć kolejną jej warstwę i wygładzić. Gdy obie warstwy wyschną nakłada się trzecią, wykończeniową, a gdy i ona zwiąże można przystąpić do szlifowania połączeń papierem ściernym w celu uzyskanie jednolitej gładkiej powierzchni. W przypadku płyt przykręcanych zaszpachlowania będą wymagać również widoczne łebki wkrętów. Tak przygotowane płyty można wykończyć praktycznie w dowolny sposób, np. pomalować lub pokryć tapetą.
