CT 760 Visage

0
1149

CT 760 Visage

CT 722 VISAGECeresit CT 760 Visage to stylizowany  tynk ozdobny „Beton Architektoniczny” o fakturze betonu architektonicznego do wykonywania dekoracyjnych powłok elewacyjnych w systemach ociepleń ETICS, do stosowania na zewnątrz i wewnątrz budynków.

WŁAŚCIWOŚCI

  • efekt betonu architektonicznego
  • elastyczny
  • odporny na zarysowania i uszkodzenia
  • odporny na warunki atmosferyczne
  • jednoskładnikowy
  • gotowy do użycia
  • barwiony w masie
  • dostępny w 3 odcieniach szarości
  • łatwy w aplikacji
  • szeroka gama możliwych struktur/ technik aplikacyjnych
  • na zewnątrz i do wewnątrz

ZASTOSOWANIE

Tynk Ceresit CT 760 Visage służy do wykonywania cienkowarstwowych dekoracyjnych powłok tynkarskich na elewacji budynków pozwalających na uzyskanie efektu betonu architektonicznego. Masa tynkarska Ceresit CT 760 Visage jako wyprawa elewacyjna jest jednym ze składników złożonych systemów Ceresit Ceretherm ocieplania ścian zewnętrznych budynków (ETICS) z zastosowaniem płyt styropianowych. Materiał może być stosowany na podłożach betonowych, tradycyjnych tynkach, podłożach gipsowych oraz na płytach wiórowych, gipsowo-kartonowych itp.

Zróżnicowane techniki aplikacji oraz wykończenia powierzchni pozwalają na uzyskanie efektu surowego betonu architektonicznego o różnorodnej formie np. szalowanego, w postaci raków, wżerów itp.

PRZYGOTOWANIE PODŁOŻA

Należy zwrócić szczególna uwagę na poprawne przygotowanie podłoża. Masa tynkarska Ceresit CT 760 może być stosowany na podłoża równe, nośne, suche i wolne od tłuszczów, bitumów, pyłów, zanieczyszczeń organicznych i innych substancji zmniejszających przyczepność:

— tynki cementowe i cementowo-wapienne (wiek powyżej 28 dni, wilgotność ≤ 4%), beton (wiek powyżej 3 miesięcy, wilgotność ≤ 4%) – zagruntowane preparatem gruntującym Ceresit CT 16,
— w systemach ETICS, warstwy zbrojone siatką z włókna szklanego, wykonane z zaprawy Ceresit CT 85 (wiek powyżej 3 dni) – zagruntowane preparatem gruntującym CT 16; w przypadku zastosowania na zewnątrz (systemy ociepleń), grubość warstwy zbrojącej winna wynosić nie mniej niż 3 mm,
— warstwy zbrojone siatką z włókna szklanego, wykonane z zaprawy Ceresit CT 85, ZU (wiek powyżej 3 dni) oraz CT 87 (wiek powyżej 2 dni) – zagruntowane preparatem gruntującym CT 16,

— podłoża gipsowe (tylko wewnątrz budynków) o wilgotności poniżej 1% – zagruntowane najpierw preparatem Ceresit CT 17, a następnie preparatem gruntującym CT 16,
— płyty wiórowe, gipsowo-włóknowe i gipsowo-kartonowe (tylko wewnątrz budynków), mocowane według zaleceń producentów płyt – zagruntowane najpierw preparatem CT 17, a następnie preparatem gruntującym CT 16,
— powłoki malarskie (tylko wewnątrz budynków) – mocne, o dobrej przyczepności, zagruntowane preparatem gruntującym CT 16.

W przypadku zastosowania w systemach ociepleń warstwa zbrojona siatką do aplikacji masy tynkarskiej CT 760 powinna być przygotowana tak, aby uzyskać odchyłki powierzchni jak dla wypraw tynkarskich kat. III. Nierówne i uszkodzone podłoża należy wcześniej wyrównać i naprawić. W przypadku tradycyjnych tynków i podłoży betonowych można zastosować szpachlówkę Ceresit CT 29. Istniejące zabrudzenia, warstwy o niskiej wytrzymałości oraz powłoki malarskie z farb elastycznych, wapiennych i klejowych trzeba całkowicie usunąć.

Podłoża nasiąkliwe należy najpierw zagruntować preparatem CT 17, a po minimum 2 godzinach – preparatem gruntującym CT 16, CT 760 można nakładać po całkowitym wyschnięciu preparatu gruntującego CT 16, tj. min. 12 godzinach. Napór wilgoci od strony podłoża może spowodować uszkodzenie masy dekoracyjnej, dlatego należy upewnić się czy w miejscach narażonych na trwałe zawilgocenie wykonano odpowiednie warstwy uszczelniające oraz zainstalowano obróbki blacharskie.

WYKONANIE

Masa tynkarska CT 760 jest gotowa do użycia. Po otwarciu opakowania zawartość pojemnika należy dokładnie wymieszać przy pomocy mieszadła koszykowego. CT 760 zaleca się nanosić w dwóch warstwach. Warstwę podkładową można nakładać przy pomocy pacy ze stali nierdzewnej, natomiast warstwę fakturową za pomocą pacy ze stali nierdzewnej wysokogatunkowej posiadającej zaokrąglone naroża. Grubość poszczególnych warstw nie powinna przekroczyć 2 mm w zależności od żądanego efektu końcowego.

Techniki i wzory

Różnorodność technik i wzorów uzależniona jest od żądanego efektu końcowego oraz doświadczenia aplikacyjnego. Wykonanie warstwy fakturowej oraz dekorowanie powierzchni powinno odbywać się poprzez krótkie, nieregularne, ruchy pacy – koliste, wertykalne, horyzontalne lub diagonalne. Do obróbki ostatecznej zalecane jest stosowanie pac wykonanych z wysokogatunkowej, niskowęglowej stali nierdzewnej.

Najlepsze efekty uzyskuje się przy użyciu tzw. pacy do stiuków z zaokrąglonymi krawędziami. Nadanie finalnej struktury powierzchni uzyskuje się np. poprzez tzw. „przypalanie” masy dekoracyjnej, zacierając mocno i energicznie wybrane obszary trzymając pacę płasko pod niewielkim katem do powierzchni.

Chcąc uzyskać np. efekt przepalenia masy wraz z ciemnymi cieniami można użyć do przypalania zwykłej pacy ze stali węglowej. Zachowując stale wilgotny i plastyczny materiał podczas nakładania uzyskujemy powierzchnię jednorodną, gładką o zamkniętych porach. Dodatkowe efekty dekoracyjne takie jak odciśnięte główki śrub, ściągów, połączenia pomiędzy płytami szalunków lub inne elementy mogą być tworzone w momencie, gdy masa jest jeszcze świeża i uzyskujemy je na wyprawie poprzez użycie prostych narzędzi lub materiałów jak np. żeliwne lub stalowe kolanka rur hydraulicznych, poziomica lub łata tynkarska, różnego rodzaju wałki skórzane lub foliowe, szczotka czy pędzel.

Narzędzia i świeże zabrudzenia należy myć wodą, a stwardniałe resztki tynku usuwać mechanicznie.
Proponowane techniki wykończenia powierzchni:

1. Struktura z falami, przypalana (faktura Ice).

— pierwszą warstwę podkładową o grubości około 1,0–1,5 mm należy nałożyć na gładko przy użyciu gładkiej pacy metalowej lub pacy do nakładania stiuków
— po 12–24 godzinach należy nałożyć drugą warstwę fakturową o grubości około 2,0 mm na gładko przy użyciu gładkiej pacy metalowej lub pacy do nakładania stiuków. Następnie na jeszcze świeżej warstwie należy wykonać fakturę fal przy użyciu płasko trzymanej pacy prowadzonej w pionie.
— po około 12–24 godzinach wykonać przypalenie (ciemne ślady) przy użyciu metalowej pacy do nakładania stiuków. Przypalenie wykonać sucha pacą trzymaną pod kątem lub płasko do podłoża.

2. Struktura rowkowana, kształtowana szczotką, przypalana (faktura Lake).

— pierwszą warstwę podkładową o grubości około 1,0–1,5 mm należy nałożyć na gładko przy użyciu gładkiej pacy metalowej lub pacy do nakładania stiuków
— po 12–24 godzinach należy nałożyć drugą warstwę fakturową o grubości od 1,0 do 2,0 mm na gładko przy użyciu gładkiej pacy metalowej lub pacy do nakładania stiuków. Następnie na jeszcze świeżej warstwie należy wykonać szarpana fakturę poprzez poziome przeszczotkowanie sztywną szczotą, a następnie powstałe zadry wyrównać, przygładzić pędzlem ławkowcem.
— po około 12–24 godzinach wykonać przypalenie (ciemne ślady) przy użyciu metalowej pacy do nakładania stiuków. Przypalenie wykonać sucha pacą trzymaną pod kątem lub płasko do podłoża.

3. Struktura regularna, kształtowana wałkiem, przypalana (faktura Rain).

— pierwszą warstwę o grubości około 2,0 mm należy nałożyć przy użyciu gładkiej pacy metalowej lub pacy do nakładania stiuków. Następnie na jeszcze świeżej warstwie należy wykonać strukturę przy użyciu walka skórzanego (ruchy w jednym kierunku, pionowo)
— po około 12- 24 godzinach po wyschnięciu ściąć większe nierówności przy użyciu pacy metalowej i wykonać drugą warstwę na gładko. Nakładanie wykonać przy użyciu pacy do nakładania stiuków na grubość umożliwiającą jednoczesne przypalenie (ciemniejsze ślady).

4. Struktura nieregularna, kształtowana wałkiem, dwukolorowa, przypalana (faktura Storm).

— pierwszą warstwę o grubości około 2,0 mm należy nałożyć przy użyciu gładkiej pacy metalowej lub pacy do nakładania stiuków. Następnie na jeszcze świeżej warstwie należy wykonać strukturę przy użyciu walka skórzanego ( ruchy wałka w rożnych kierunkach)
— po około 12- 24 godzinach po wyschnięciu ściąć większe nierówności przy użyciu pacy metalowej i wykonać drugą warstwę na gładko z użyciem koloru jaśniejszego np Sydney Light. Nakładanie wykonać przy użyciu pacy do nakładania stiuków na grubość umożliwiającą jednoczesne przypalenie (ciemniejsze ślady).

5. Struktura szalunek i raki w betonie, przypalana (faktura Płyty betonu)

— pierwszą warstwę podkładową o grubości około 1,0–1,5 mm należy nałożyć na gładko przy użyciu gładkiej pacy metalowej lub pacy do nakładania stiuków
— po 12–24 godzinach należy nałożyć drugą warstwę fakturową o grubości około 2,0 mm na gładko przy użyciu gładkiej pacy metalowej lub pacy do nakładania stiuków. Następnie na jeszcze świeżej warstwie należy wykonać rysunek odbicia szalunku i raków.

Przykładowo: do wykonania pionowych i poziomych śladów po szalunku użyć długiej łaty i wykonać zarysowanie przy użyciu okrągłego rylca, ślady po kotwach można odbić przy użyciu rurki grubościennej lub stalowego kolanka hydraulicznego itp. Raki odbić przy użyciu szczotki ulicznicy, naturalnej gąbki, pomiętego kawałka papieru lub innego narzędzia nadającego rysunek raków.
— po około 12–24 godzinach wykonać przypalenie (ciemne ślady) przy użyciu metalowej pacy do nakładania stiuków. Przypalenie wykonać suchą pacą trzymaną pod kątem lub płasko do podłoża.

UWAGA

Prace należy wykonywać w suchych warunkach, przy temperaturze powietrza i podłoża od +10°C do +25°°C i przy wilgotności względnej powietrza poniżej 80%. Nie należy nakładać materiału w wietrznych warunkach, ponieważ może powodować zbyt szybkie przesychanie podczas nakładania. Wszelkie dane odnoszą się do temperatury +20°C oraz wilgotności względnej powietrza 60%. W innych warunkach należy uwzględnić szybsze lub wolniejsze twardnienie materiału.

Nie mieszać produktu z innymi tynkami, barwnikami, żywicami i spoiwami. W trakcie aplikacji oraz po zakończeniu w pomieszczeniach zamkniętych należy zapewnić optymalną wentylację do momentu zaniku zapachu. W przypadku kontaktu materiału z oczami płukać je obficie wodą i zasięgnąć porady lekarza. Wyrób należy przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci.

ZALECENIA

Nie należy nakładać tynku na ściany silnie nasłonecznione. W czasie wykonywania prac ociepleniowych, bezwzględnie zaleca się stosowanie osłon na rusztowaniach. Do czasu całkowitego wyschnięcia, wykonaną wyprawę należy chronić przed bezpośrednim nasłonecznieniem, deszczem i silnym wiatrem. Z uwagi na zawarte wypełniacze naturalne, mogące powodować różnice w wyglądzie – należy na jednej płaszczyźnie stosować materiał o tym samym numerze szarży produkcyjnej umieszczonym na każdym opakowaniu. Napoczęte opakowanie należy dokładnie zamykać, a jego zawartość wykorzystać w możliwie najkrótszym czasie.

SKŁADOWANIE

Do 12 miesięcy od daty produkcji, przy składowaniu w chłodnych warunkach i w oryginalnych, nieuszkodzonych opakowaniach. Chronić przed mrozem i wysokimi temperaturami podczas składowania! Całkowicie opróżnione opakowania należy dostarczyć do recyklingu, pozostałości materiału zebrać i przekazać do utylizacji firmie posiadającej odpowiednie uprawnienia

OPAKOWANIA

Wiadro 20 kg.

DANE TECHNICZNE

Baza: wodna dyspersja żywic akrylowych z wypełniaczami mineralnymi, pigmentami i dodatkami
Gęstość: ok. 1,0 kg/dm3
Temperatura stosowania: od +10°C do +25°C
Grubość zalecana: 1–2 mm w jednej warstwie przy łącznej grubości obu warstw od 2–4mm
Czas przesychania: ok. 15 min
Wodochłonność po 24 h: < 0,5 kg/m2 wg ETAG 004
Przyczepność: 0,6 MPa wg PN-EN 15824:2009
Przyczepność międzywarstwowa po starzeniu: ≥ 0,08 MPa wg ETAG 004
Odporność na deszcz: po ok. 24 godz.
Odporność na wodę: po 3 dniach od aplikacji
Absorpcja wody: kategoria W2 wg PN-EN 15824:2009
Przepuszczalność pary wodnej:
–Sd ≤ 1,0 m wg ETAG 004 –kategoria V2 wg PN-EN 15824:2009
Współczynnik przewodzenia ciepła:
Ʌ=0,61W/(m*K) wg PN-EN 15824:2009
Odporność na uderzenie: kategoria III wg ETAG 004

Reakcja na ogień:
–klasa B–s1, d0 w systemie: Ceresit Ceretherm Visage wg PN-EN 13501-1
Orientacyjne zużycie:
ok. 0,9-1,1 kg/m2 na każdy mm grubości w zależności od techniki aplikacyjnej

Karta
charakterystyki

Karta
techniczna

Deklaracja
właściwości

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj